Sir 43

1 Altitudinis firmamentum pulchritudo eius est, species caeli in visione gloriae. 2 Sol in aspectu annuncians in exitu, vas admirabile opus excelsi. 3 In meridiano exurit terram, et in conspectu ardoris eius quis poterit sustinere? Fornacem custodiens in operibus ardoris: 4 tripliciter sol exurens montes, radios igneos exufflans, et refulgens radiis suis obcaecat oculos. 5 Magnus Dominus qui fecit illum, et in sermonibus eius festinavit iter. 6 Et luna in omnibus in tempore suo, ostensio temporis, et signum aevi. 7 A luna signum diei festi, luminare quod minuitur in consummatione. 8 Mensis secundum nomen eius est, crescens mirabiliter in consummatione. 9 Vas castrorum in excelsis, in firmamento caeli resplendens gloriose. 10 Species caeli gloria stellarum, mundum illuminans in excelsis Dominus. 11 In verbis sanctis stabunt ad iudicium, et non deficient in vigiliis suis. 12 Vide arcum, et benedic eum, qui fecit illum: valde speciosus est in splendore suo. 13 Gyravit caelum in circuitu gloriae suae, manus Excelsi aperuerunt illum. 14 Imperio suo acceleravit nivem, et accelerat coruscationes emittere iudicii sui. 15 Propterea aperti sunt thesauri, et evolaverunt nebulae sicut aves. 16 In magnitudine sua posuit nubes, et confracti sunt lapides grandinis. 17 In conspectu eius commovebuntur montes, et in voluntate eius aspirabit Notus. 18 Vox tonitrui eius verberavit terram, tempestas aquilonis, et congregatio spiritus: 19 et sicut avis deponens ad sedendum, aspergit nivem, et sicut locusta demergens descensus eius. 20 Pulchritudinem candoris eius admirabitur oculus, et super imbrem eius expavescet cor. 21 Gelu sicut salem effundet super terram: et dum gelaverit, fiet tamquam cacumina tribuli. 22 Frigidus ventus aquilo flavit, et gelavit crystallus ab aqua, super omnem congregationem aquarum requiescet, et sicut lorica induet se aquis. 23 Et devorabit montes, et exuret desertum, et extinguet viride, sicut ignem. 24 Medicina omnium in festinatione nebulae: et ros obvians ab ardore venienti humilem efficiet eum. 25 In sermone eius siluit ventus, et cogitatione sua placavit abyssum, et plautavit illum Dominus Iesus. 26 Qui navigant mare, enarrent pericula eius: et audientes auribus nostris admirabimur. 27 Illic praeclara opera, et mirabilia: varia bestiarum genera, et omnium pecorum, et creatura belluarum. 28 Propter ipsum confirmatus est itineris finis, et in sermone eius composita sunt omnia. 29 Multa dicemus, et deficiemus in verbis; consummatio autem sermonum, ipse est in omnibus. 30 Gloriantes ad quid valebimus? ipse enim omnipotens super omnia opera sua. 31 Terribilis Dominus, et magnus vehementer, et mirabilis potentia ipsius. 32 Glorificantes Dominum quantumcumque potueritis, supervalebit enim adhuc, et admirabilis magnificentia eius. 33 Benedicentes Dominum, exaltate illum quantum potestis: maior enim est omni laude. 34 Exaltantes eum replemini virtute. ne laboretis: non enim comprehendetis. 35 Quis videbit eum, et enarrabit? et quis magnificabit eum sicut est ab initio? 36 Multa abscondita sunt maiora his: pauca enim vidimus operum eius. 37 Omnia autem Dominus fecit, et pie agentibus dedit sapientiam.